Ο Δρόμος που Οδηγεί στην Αποτυχία!

 
Η αποτυχία δεν είναι ένα μοναδικό γεγονός, το οποίο εμφανίζεται εν μια νυκτί. Η αποτυχία είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα λανθασμένων σκέψεων και επιλογών, που έχουν συσσωρευτεί. Για να το πούμε πιο απλά, η αποτυχία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία σειρά από μικρά λάθη κρίσης, που επαναλαμβάνονται κάθε μέρα.
Γιατί άραγε κάνει κάποιος ένα λάθος και μετά φέρεται τόσο ανόητα, ώστε να το επαναλαμβάνει κάθε μέρα;

Η απάντηση είναι ότι θεωρεί ότι δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία αυτό που κάνει.

Αν δούμε τις καθημερινές μας πράξεις, χωριστά τη μία από την άλλη, δεν φαίνεται να έχουν και ιδιαίτερη σημασία. Μια παράβλεψη, μια λανθασμένη απόφαση, μια ώρα που σπαταλήσαμε, χωρίς να κάνουμε τίποτα, δεν έχουν άμεσα και μετρήσιμα αποτελέσματα. Τις περισσότερες φορές, καταφέρνουμε να ξεφύγουμε από τις άμεσες επιπτώσεις των πράξεών μας.

Αν δεν μπήκαμε στον κόπο να διαβάσουμε ένα βιβλίο τους τελευταίους τρεις μήνες, η έλλειψη αυτή πειθαρχίας δεν φαίνεται να επηρεάζει άμεσα τη ζωή μας. Και από τη στιγμή που δεν μας συνέβη τίποτα συγκλονιστικό, έπειτα από τους πρώτους τρεις μήνες συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και τους επόμενους τρεις μήνες, και έτσι πάει λέοντας. Γιατί άραγε; Γιατί έχουμε την εντύπωση ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Εκεί όμως βρίσκεται ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Ακόμα χειρότερο από το να μη διαβάζει κανείς βιβλία, είναι να μη συνειδητοποιεί πόσο σημαντικά είναι αυτά.

Τα άτομα που διατρέφονται με ακατάλληλες τροφές, κάνουν κακό στην υγεία τους. Η χαρά όμως που νιώθουν τη στιγμή που τις καταναλώνουν, επισκιάζει τις επιπτώσεις που μπορεί να προκύψουν στο μέλλον. Έχουν την εντύπωση ότι δεν έχει και τόση σημασία αυτό που κάνουν. Όσοι καπνίζουν πολύ ή πίνουν πολύ και συνεχίζουν να επιμένουν στις επιλογές τους, το κάνουν γιατί έχουν την εντύπωση ότι αυτές οι επιλογές τους δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία. Το μέλλον όμως τους επιφυλάσσει πολύ πόνο και πολλή απογοήτευση για τα λάθη που έκαναν στην κρίση τους. Τις περισσότερες φορές, οι επιπτώσεις δεν είναι άμεσες. Συσσωρεύονται, μέχρι που φτάνει εκείνη η μέρα που θα κληθούμε να πληρώσουμε το τίμημα για τις κακές μας επιλογές - επιλογές που νομίζαμε ότι δεν είχαν ιδιαίτερη σημασία.

Το πιο επικίνδυνο χαρακτηριστικό της αποτυχίας είναι η διακριτικότητα. Στην αρχή, τα μικρά αυτά λάθη δεν φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Δεν φαίνεται ότι οδεύουμε προς την αποτυχία. Μερικές φορές τα συσσωρευμένα αυτά λάθη στην κρίση μας εμφανίζονται σε μια περίοδο μεγάλης χαράς και ευημερίας στη ζωή μας. Επειδή δεν μας συμβαίνει τίποτα τρομερό, επειδή δεν υπάρχουν άμεσες επιπτώσεις που θα μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή μας, περνάμε απλώς από τη μια μέρα στην άλλη, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη, κάνοντας λάθος σκέψεις, ακούγοντας λάθος φωνές και κάνοντας λάθος επιλογές. Σκεφτόμαστε ότι, αφού οι πράξεις μας δεν έφεραν τη συντέλεια του κόσμου, ενδεχομένως, ήταν ανώδυνες. Αφού από ό,τι φάνηκε δεν είχαν κάποια μετρήσιμη επίπτωση, ενδεχομένως, θα μπορούσαμε να τις επαναλάβουμε.

Θα πρέπει όμως να μάθουμε περισσότερα πράγματα για αν προχωρήσουμε!

Αν, στο τέλος της ημέρας εκείνης που κάναμε το πρώτο μας λάθος στην κρίση μας, είχε έρθει η συντέλεια του κόσμου, δίχως άλλο θα θέλαμε να το ξέραμε, για να είχαμε πάρει τα μέτρα μας, και σίγουρα δεν θα είχαμε περιθώρια να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος. Σαν το παιδάκι, που βάζει το χέρι στη φωτιά, παρά τις προειδοποιήσεις των γονιών του, θα μπορούσαμε και εμείς να δούμε τις άμεσες επιπτώσεις που έχουν τα λάθη μας.

Δυστυχώς, η αποτυχία δεν μας προειδοποιεί, όπως έκαναν κάποτε οι γονείς μας. Για το λόγο αυτό, είναι επιτακτική ανάγκη να διαμορφώσουμε την προσωπική μας φιλοσοφία, για να μπορέσουμε να κάνουμε καλύτερες επιλογές. Όταν έχουμε μια εδραιωμένη προσωπική φιλοσοφία, που μας καθοδηγεί σε κάθε μας βήμα, συνειδητοποιούμε περισσότερο τα λάθη που κάνουμε στην κρίση μας, αλλά κατανοούμε και πόσο μετράει κάθε λάθος.

 Jim Rohn